تو راه مشهد

ترمه ی عزیزم دیشب به سلامتی رسیدیم مشهد 

تو هواپیما اولش خیلی دختر خوبی بودی و مثل یه فرشته ی مهربون به همه لبخند میزدی 

برای اینکه موقع بلند شدن هواپیما گوشت هوا نگیره و گوش درد نشی توی شیشه 

برات شیر دوشیدم تا در اون لجظه در حال مکیدن باشی 

توهم خانومی کردی و بر خلاف همیشه که با شیشه شیر نمیخوری 

این بار و همکاری کردی 

بعد از چند دقیقه روزنامه ی خانومی که کنارمون بود رو از دستشون میکشیدی تا بخونی

اما چشمت روز بد نبینه 20 دقیقه که از پرواز گذشته بود چون خوابت میومد

سر به گریه زدی و همه هواپیما رو روی سرت گذاشته بودی 

دو تا خانوم بغل دستم و تقریبا همه آدمای تو پرواز

جز خلبان و کمک خلبان داشتن کمک میکردن و راهکار می دادن تا تو  رو ساکت کنم

یکی میگفت شاید گرمش باشه

اون یکی از اون سر داد می زد شاید تشنش ! باشه

یکی میگفت بغلش کنین و راهش ببرین شاید آروم بشه

خلاصه هر کس یه چیزی میگفت تا اینکه به ذهنم رسید برات آهنگ بذارم

لحظات آخر پرواز دیدنی بود چون تو و همه مسافرا ساکت شده بودین

و به صدای گوگوش گوش میدادین